Paul en Leo

Refring:

Loemele, loemele, hadder loemele, koom, kiek ins in de kis 

Loemele, loemele, loat ins kieke wat bei uch gezuëmerd is

Loemele, loemele, koom me hei doamit en bis neet zoe verleëge, 

Hingt deë pungel an de woag, da is en bliet ‘t me de vroag

Vilt ‘t mit of vilt ‘t teëge

Koeplet 1:

De ouw versjlieëte kleier, die woeëte nui bewaard

Wat wier nog va sjtof woar, dat woeët beiee gesjaard

De Mam doog doamit poetse, al goof dat dökker sjtriet

Want went deë keël da langs koam, da woar ze die wer kwiet

Ins in de zoevöal weëke, koam heë wer durch de sjtroat,

Van hinge op zie kerke, zóng heë da in de moat

Koeplet 2:

Wie mieë me houw gezuëmerd, wie beëter woar d’r toesj

Al houw me döks d’r indruk, dat hendig woeët gefoesj

Want vuur ‘ne pungel loemele, bauw fossjer wie e kink

Kreeg me ee gans klee pupke, neet groeëter wie ‘ne pink

‘ne Winkvoeëgel, ee muëleke, ee piepke gans va eëd

Al woare ’t kling prulle, ‘t woar toch de muite weëd

Koeplet 3:

Wat houwe vier döks nerve, went heë an ‘t woage góng

Want noeëts loot heë get blieke, wat of heë d’r va vóng,

En went ’t jüs te min woar, da góng-se durch gen hoes

En sjnapdes watse kriege kós, joa zelfs de sjiekste bloes

’t Sjtüpke va d’r Opa, de lakes va ge bed,

D’r pungel van d’r pap en va de Oma ‘t korset

Sjloes:

‘ne Winkvoeëgel, ee muëleke, get klings va posjelei

Mit de hatteligge grus va Loemel-Paul en Loemel-Lei